Προτάσεις για τον ρόλο των Τοπικών Συμβουλίων σε έναν διευρυμένο δήμο, εν΄όψη της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης της πρωτοβάθμιας Τ.Α.

Γράφει ο Αθανάσιος Κωτούλας, Τοπικός Σύμβουλος Ευξεινούπολης, Εκπρόσωπος των Τ.Σ. Μαγνησίας

Οι πρώην κοινότητες των χωριών και σημερινά Δημοτικά Διαμερίσματα συνενωμένα σε ¨Καπποδιστιακό¨ Δήμο , ουσιαστικά έχουν χάσει κάθε έννοια αυτοδιοίκησης και μιλάμε πια για εταιροδιοίκησή τους από την έδρα του Δήμου. To Δημαρχοκεντρικό μοντέλο διοίκησης του Δήμου, που το ευνοεί είναι αλήθεια και ο ισχύων Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, έχει ως αποτέλεσμα την αφαίρεση από τους Προέδρους και το Τ.Σ. κάθε αρμοδιότητα ουσιαστικής παρέμβασης και οικονομικής αυτοτέλειας, και ο ρόλος τους να περιορίζεται μόνο σαν γνωμοδοτικό όργανο και τίποτα περισσότερο. Διακρίνουμε το έλλειμμα συμμετοχικότητας και αντιπροσωπευτικότητας που υπάρχει, πόσο μάλλον αν θα υπάρξει και περαιτέρω υποβάθμισή τους καταργώντας κάποια από αυτά και κάνοντάς τα συνοικισμούς κάποιων μεγαλυτέρων Δημοτικών Διαμερισμάτων, αυτών δηλαδή που πριν ήταν έδρες Δήμων που καταργήθηκαν και συνενώθηκαν σε μεγαλύτερο Δήμο. Θεωρούμε σημαντική την συνέχιση της ύπαρξης όλων των Τ.Σ., γιατί είναι τα ζωντανά κύτταρα των τοπικών κοινωνιών, είναι εξαιρετικά νευραλγικοί τομείς για την προώθηση και της κοινωνικής διαβούλευσης και της χαρτογράφησης των τοπικών αναγκών και της εμπέδωσης της αναπτυξιακής προοπτικής μέσα στις τοπικές κοινωνίες, σε μια σειρά από ζητήματα. Δεν αρκεί απλώς και μόνο να μιλάμε για ζωντανά κύτταρα, για συμμετοχική δημοκρατία, για διαβούλευση, χωρίς να προδιαγράψουμε και να καθορίσουμε τον ουσιαστικό ρόλο που μπορούν πλέον να διαδραματίζουν τα Τ.Σ. στην τοπική ανάπτυξη. Το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει υποβάλει μια σειρά από θεσμικές προτάσεις που μας βρίσκουν σύμφωνους, οι οποίες αγγίζουν το ζήτημα της δημοτικής αποκέντρωσης και της διοικητικής λειτουργίας του Δήμου, με τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων ουσιαστικών όχι μόνο γνωμοδοτικών, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και εκτελεστικών και αποφασιστικών, αλλά και της θεσμοθέτησης οικονομικών πόρων. Ο δήμος θα πρέπει να συγκροτηθεί έτσι ώστε να εξασφαλίζει στις πρώην Κοινότητες ή Δημοτικά Διαμερίσματα σήμερα: την βιωσιμότητα, τις δυνατότητες παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακών παρεμβάσεων, την ανταγωνιστικότητά τους, την αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, την προστασία του αστικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος, την ισόρροπη ανάπτυξη και τελικά την συγκράτηση του πληθυσμού στα χωριά, πράγματα που μέχρι σήμερα δεν γίνονται ούτε στο ελάχιστο. Η αναγκαιότητα της συνύπαρξης όλων των Τοπικών Συμβουλίων και της Δημοτικής αρχής θα πρέπει να συγκεντρώσει ευρύτερες συναινέσεις. Αυτή η συναίνεση πρέπει να συνδυαστεί με μεγάλη πολιτική αποφασιστικότητα εκ μέρους της πολιτείας και της κυβέρνησης, που θα οδηγήσει στην υπερνίκηση της δύναμης της αδράνειας και των αντιστάσεων του υφιστάμενου συγκεντρωτικού δημαρχοκεντρικού και γραφειοκρατικού διοικητικού μηχανισμού, διασφαλίζοντας την απαραίτητη συνέχεια ολόκληρου του Δήμου σαν ένα μεγάλο και ενιαίο οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης, χωρίς αποκλεισμούς και παραγκωνισμούς. Τα Τοπικά Συμβούλια, είναι οι πυρήνες της Δημοκρατίας και της αυτοδιοίκησης και έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν.